Wednesday, October 29, 2008

ΑΠΟΤΥΠΩΜΑΤΑ

Εσύ! Το απόλυτο ένα! Το απόλυτο εγώ! Παρέμεινε πνεύμα αυθεντικό, μοναδικό, θωρακίζοντας το αποτύπωμα της παρουσίας σου.

Πού άφησες για τελευταία φορά το αποτύπωμά σου; Ποιον διέγειρες με το άρωμα ή το μυαλό σου;

Ποιον εξίταρες με την σπιρτάδα και το χιούμορ σου; Ποιον «γρατσούνισες» με το σώμα ή το βλέμμα σου;

Το αποτύπωμα το αφήνεις εκεί… Στα κατάστιχα του νου και της καρδιάς αυτών που θέλεις να σε θυμούνται.

Το αποτύπωμα το καταθέτεις εκεί… Στις βιτρίνες των άγνωστων και των άσχετων που θέλεις να σε προσέξουν.

Γιατί να αφήσεις αποτύπωμα; Για να επικοινωνήσεις έξυπνα και χωρίς λόγια.

Γιατί να αφήνεις αποτύπωμα; Για να επιβεβαιώνεις το δυναμισμό σου.

Γιατί μ’ ένα αποτύπωμα; Γιατί έτσι αναλαμβάνεις τις νίκες και τις ήττες σου!

Νιώσε, λοιπόν, τη δύναμη και το δυναμισμό σου. Νιώσε την υπεροχή και το εκτόπισμά σου.

Απόδειξε ότι αγαπάς την ουσία σου! Και δείξε ότι ευνοείς την πορεία που εσύ επέλεξες και εσύ ορίζεις!

Thursday, September 11, 2008

In logic I believe!
For there is no time to waste in dream scenarios.
In logic I proceed... Cause I need to control all my dreamings.
In logic I am resting... To be, to see, to feel.

Thursday, August 21, 2008

PLANNING TO PUBLISH A BOOK!

TITLE: "BELIEVE IN LOGIC"

THE FIRST ASSIGNMENT OF MY RESTLESS MIND...

Friday, July 18, 2008

  • Τελικά τι μπορώ να κάνω, για να νιώσω την ανατροπή μέσα μου;
  • Χρειάζομαι κάτι που να είναι ακραίο; Χρειάζεται κάτι που να μοιάζει ως... μοιραίο;
  • Αυτό που θα μπορούσα να αλλάξω μέσα μου, είναι την ταπείνωσή μου.
  • Να ψάξω να βρω σε πιο επίπεδο την συντηρώ και να την αυξήσω!
  • Αυτή, είναι η μέγιστη ανατροπή. Αυτό, είναι και το υπέρτατο προσόν μου!
  • Να αναζήτησω την υγιή ταπείνωση μέσα από τον αληθινό Θεό μου.
  • Προσδοκώ...

Friday, June 27, 2008

ΧΕΡΙΑ ΨΗΛΑ!

Υψώνω τα χέρια… Θέλω να φτάσω τον ουρανό της αγάπης σου και της γαλήνης που μόνον εσύ μπορείς να μου προσφέρεις!

Τεντώνω τα χέρια να φτάσω το υπέρτατο, μα το μόνο που μπορούν να αγγίξουν είναι την αύρα των δικών σου χεριών. Κι αυτά ακόμη, με ηρεμούν.

Τεντώνω τα χέρια να αγγίξω τον ήλιο, μα καταφέρνω μόνο να τσουρουφλίσω τα δάχτυλά μου με τη θέρμη σου. Κι αυτά ακόμη, με φωτίζουν.

Τα χέρια μου… Σαν δύο κεραίες που προσβλέπουν στην ένωση με σένα, με τον καθένα.

Τα χέρια μου… Σαν δύο αντένες που τεντώνουν για τη σύλληψη. Με όλα και με το άγνωστο.

Τα χέρια μου… Σαν δύο κανάλια που επικοινωνούν για την αντίληψη, με όλους, με τα εσφαλμένα, με τα ανορθόδοξα, με τα δυσνόητα, με τα απρόσμενα, με τα αυτονόητα, με τα χαμένα…

Τα χέρια μου… Σαν δύο μεγάλα πλοκάμια, απλώνουν να βρουν τις μεγάλες αλήθειες.

Τα χέρια μου… Σαν δύο μαγνήτες, ψάχνουν ζωή για να απομυζήσουν το μέλλον.

Τα χέρια μου… Η δύναμη της έκφρασης. Η αδυναμία της υποταγής μου. Τεντώνω τα χέρια για να με ακούσεις, να με νιώσεις, να με καθοδηγήσεις. Μπορείς;

Tuesday, June 17, 2008

Διαφορετικός

Η εμμονή στη διαφορετικότητα είναι η παρόρμηση στη μοναδικότητα…

Το να είσαι διαφορετικός, να φαίνεσαι διαφορετικός και να αντέχεις τη διαφορά είναι μεγάλη μαγκιά. Δεν μιλώ για διαφορετικότητες του νου, αλλά της ψυχής!

Το να αισθάνεσαι τη δύναμη του να διαφέρεις, να μπορείς να την συντηρείς και να την… υποφέρεις(!) είναι επίσης ένα μεγάλο κατόρθωμα.

Μάθε να κάνεις τη διαφορά, σε ό,τι εσύ αποφασίζεις να αποτελείς μέρος της.

Μάθε να είσαι διαφορετικός, σε ό,τι οι άλλοι φαντάζουν -απλά- σκέλος της.

Μάθε να ενισχύεις τη διαφορά στον πήχη των απαιτήσεών σου.

Μάθε να διαφέρεις, όποιο και να είναι το κόστος της «απόστασής» σου.

Μάθε να αποστασιοποιείσαι από την κοινή διαφορά και θα κερδίσεις εκτίμηση.

Μάθε να θεωρείς τη διαφορά σαν το ουράνιο τόξο της ψυχής σου.

Μάθε να αναζητάς διαφορετικούς ανθρώπους, γιατί μόνο αυτοί θα σε σπρώξουν στη μοναδικότητα. Κι αυτό, δεν είναι που επιζητούμε όλοι;

Monday, June 2, 2008

ΕΔΩ ΠΛΑΝΗΤΗΣ ΓΗ

Ο πλανήτης μου κινδυνεύει. Αυτό σημαίνει πως κάτι πρέπει να κάνω άμεσα κι εγώ… κι εσύ… και όλοι μας!

Εεε λοιπόν είναι καιρός -όσο μου μένει ακόμη καιρός- να γνωρίσω όλα τα μήκη και πλάτη της Γης, γιατί έτσι όπως την παραγνωρίζουμε, σε λίγα χρόνια δεν θα την αναγνωρίζουμε!

Είναι, αξιοπερίεργο, πώς η εξέλιξη της κουλτούρας μας, δεν κατάφερε να εξελίξει και την ευσυνειδησία μας. Νιώθω ότι παραμελήσαμε το μέλλον, ανησυχώντας περισσότερο για το παρόν.

Πώς μπορούμε, όμως, να παραβλέπουμε το αύριο και να κλείνουμε τα μάτια στις εικόνες που απειλούν να γίνουν ο ζωντανός μας εφιάλτης;

Στέλνω μήνυμα SOS και δεν το στέλνω στο… υπερπέραν! Κάποιοι από τους «δυνατούς» της Γης έχουν υποχρέωση να συνειδητοποιήσουν τις αδυναμίες τους και είτε να προχωρήσουν σε δραστικές αλλαγές που θα μας διαφυλάξουν καλύτερες συνθήκες διαβίωσης στο μέλλον, είτε να παραιτηθούν.

Είναι καθήκον όλων μας να παραδώσουμε ένα υγιές αύριο για ένα καλύτερο μεθαύριο. Δεν συμφωνείτε;

Tuesday, May 6, 2008

ΠΑΡ’ΤΑ!

Άκουγα το σουξέ του Σφακιανάκη στο αυτοκίνητο και κρυφογέλαγα κάθε φορά που άκουγα το ρεφρέν. Το αστείο είναι πως τα χέρια μου ήθελαν να κάνουν τη… χαρακτηριστική κίνηση στον απέναντι οδηγό!

Πάρ’τα! Η κλασική ατάκα που όλοι θέλουμε να ξεστομίσουμε, αλλά τις πλείστες φορές την προσπερνάμε με… φοβία!

Εεε λοιπόν, σήμερα, τολμώ να την ξεστομίσω, κι ας μου βγει σαν… κακία! Αν και εγώ, αυτό που θέλω να κακίσω είναι όλα όσα μας ενοχλούν και μας εμπαίζουν:

Πάρ’τα, λοιπόν, ανάλατη κοινωνία, που δεν κατάφερες ακόμα να ξεσπαθώσεις και ζεις με ψίχουλα και υποσχέσεις.

Πάρ’τα, αμφίβολή μας νοοτροπία, που καταδικάζεις με τις ανασφαλείς σου προσδοκίες και τις ανυπόστατες δικαιολογίες το αύριο που μας αξίζει.

Πάρ’τα, παλαβή μου ιδιοσυγκρασία, που δεν ξύπνησες από το λήθαργό σου, δεν έψαξες ακόμη το νέο οδηγό σου και διεκδικείς στα τυφλά αυτά που έπρεπε ήδη να κατέχεις.

Πάρ’τα, ανιαρή μας εξουσία, που όλα τα «θα» του κόσμου να μας τάξεις, εκείνο που ποτέ δεν θα υποτάξεις είναι το ελεύθερό μας πνεύμα.

ΑΥΤΑ.

Friday, April 11, 2008

Α

ΡΗΜΑΤΑ ΜΕ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ

Αγαπώ, αγγίζω, αγκαλιάζω, αγοράζω, αγριεύω, αγωνίζομαι, αδημονώ, αδιαφορώ, αδρανώ, αδυνατώ, αηδιάζω, αθροίζω, αθωώνω, αιθεροβατώ, αιμορραγώ, αισθάνομαι, αισιοδοξώ, αιτιώμαι, αιφνιδιάζω, αιχμαλωτίζω, αιωρούμαι, ακινητοποιώ, ακολουθώ, ακονίζω, ακούω, ακριβολογώ, ακροβατώ, ακτινοβολώ, ακυρώνω, αλαφραίνω, αλησμονώ, αλητεύω, αλλάζω, αλλαξοδρομώ, αλλαξοπιστώ, αλληλογραφώ, αμαρτάνω, αμαυρώνω, αμείβω, αμελώ, αμύνομαι, αμφιβάλλω, αμφισβητώ, αμφιταλαντεύομαι, αναβαθμίζω, αναβάλλω, ανάβω, αναγγέλλω, αναγεννώ, αναγκάζω, αναγνωρίζω, αναγράφω, αναδεικνύω, αναδιοργανώνω, αναδιπλώνομαι, αναδύομαι, αναζητώ, αναζωογονώ, αναζωπυρώνω, αναθεματίζω, αναθερμαίνω, αναθέτω, αναθεωρώ, αναθυμούμαι, αναιρώ, ανακαινίζω, ανακαλύπτω, ανακαλώ, ανακάμπτω, ανακατατάσσω, ανακατεύω, ανακεφαλαιώνω, ανακηρύσσω, ανακινώ, ανακοινώνω, ανακουφίζω, ανακρίνω, ανακτώ, ανακυκλώνω, αναλαμβάνω, αναλογίζομαι, αναλύω, αναλώνω, αναμασώ, αναμειγνύω, αναμένω, αναμετρώ, αναμορφώνω, ανανεώνω, αναπαράγω, αναπαριστάνω, αναπληρώνω, αναπνέω, αναποδογυρίζω, αναπροσαρμόζω, αναπτερώνω, αναπτύσσω, αναρριγώ, αναρριχώμαι, αναρρώνω, ανασαίνω, ανασκαλεύω, ανασκευάζω, ανασταίνω, αναστατώνω, αναστενάζω, αναστηλώνω, ανασυγκροτώ, ανασύρω, ανατέλλω, ανατιμώ, ανατινάζω, ανατρέπω, ανατριχιάζω, αναφέρω, ανδρειώνομαι, ανδρώνω, ανεβάζω, ανεγείρω, ανεμίζω, ανέχομαι, ανήκω, ανησυχώ, ανηφορίζω, ανθίσταμαι, ανθρωπεύω, ανιχνεύω, ανοίγω, ανορθώνω, ανταγωνίζομαι, ανταλλάζω, ανταμείβω, ανταμώνω, αντανακλώ, ανταποδίδω, ανταποκρίνομαι, αντέχω, αντιδρώ, αντικαθρεφτίζω, αντικρίζω, αντιλαμβάνομαι, αντιλέγω, αντιμετωπίζω, αντιμιλώ, αντιπαθώ, αντιπαλεύω, αντιπαραθέτω, αντιπολιτεύομαι, αντιπροσωπεύω, αντιστέκομαι, αντιστοιχώ, αντιστρέφω, ανυψώνω… ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

Monday, March 31, 2008

Ετοιμάζομαι να ξεκινήσω ένα εγχείρημα ΑΝΑΚΟΥΦΙΣΤΙΚΟ! Να απελευθερώνω νυγμούς και παράλληλα να εκτοξεύω φόρμουλες που να απαλύνουν τον... πόνο! Αναμείνατε!

Thursday, March 27, 2008

ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΟ ΘΙΒΕΤ

Μοναχοί… μονάχοι!

Σε ένα νέο κύκλο αίματος…

Α Dalaiis lying!

Πότε ή ποτέ, θα κοπάσουν οι ταραχές;

Το Θιβέτ συνθλίβεται, μα η Δύση δεν θλίβεται!

Και στην Κίνα κρατούν τη στάση του πιθήκου!

Μοναχοί… μονομάχοι!

Σε μια νέα μάχη επιβίωσης κι αλήθειας!

Και στο δρόμο ένας Βούδας θυμίζει πως υπάρχει πορεία προς το φως.


Tuesday, March 4, 2008

ΑΡΜΟΝΙΑ

Όλα ξεκινούν από μέσα μας... Φτάνει να βρούμε τις ισορροπίες του νου και της ψυχής!

Αγριέψαμε… Πώς τα καταφέραμε; Πώς επιτρέψαμε να μας επηρεάσουν οι μικρότητες των άλλων;

Έπρεπε να προστατέψουμε την ουσία μας. Να της δίναμε σημασία. Όμως, εμείς, αλλού την αφήσαμε… Στην ανέχεια του ωχαδερφισμού και της πλαδαρότητας. Και τώρα, αυτή μας εκδικείται!

Ας δούμε μέσα μας και θα καταλάβουμε. Ας προσπαθήσουμε να ξεφύγουμε από τη φτώχια των σκέψεων και των συναισθημάτων. Να πετάξουμε -γενικώς- την επώδυνη απουσία.

Και η αρμονία; Εκεί στη γωνία είναι και μας περιμένει! Θέλει να την αγκαλιάσουμε, αλλά εμείς την απωθούμε. Προσπαθούμε να την εξασφαλίσουμε, αλλά εμείς την εξαντλούμε σε πράγματα αναίτια και ανούσια!

Ας τη βρούμε, λοιπόν, όσο ακόμη είναι καιρός! Μέσα από σωστή ισορροπία του εμείς και του εγώ μας.

Friday, February 22, 2008

ΑΓΑΠΗΣ ΛΟΓΙΑ

Με την αγάπη διασχίζεις τις θάλασσες του μίσους.

Με την αγάπη καταργείς τις αντιπαλότητες του πλήθους.

Με την αγάπη δαμάζεις τα θηρία.

Με την αγάπη νικάς τη μεμψιμοιρία.

Με την αγάπη κατακτάς τα απόρθητα του έρωτα.

Με την αγάπη τιθασεύεις όσα σου φαντάζουν ένοχα.

Με την αγάπη πολεμάς όλα όσα σ’ ενοχλούνε.

Με την αγάπη απαλύνεις όλα όσα σε πονούνε.

Με την αγάπη αφήνεσαι στη δίνη των αισθήσεων.

Με την αγάπη παρασύρεσαι στα κύματα των παραισθήσεων.

Με την αγάπη αφουγκράζεσαι... καρδιές.

Με την αγάπη απολαμβάνεις μυρωδιές.

Με την αγάπη υπερβάλεις στις ευθείες.

Με την αγάπη καταβάλεις τις φοβίες.

Με την αγάπη ποτέ δεν αμφιβάλεις.

Με την αγάπη πολλά κερδίζεις, λίγα χάνεις.

Με την αγάπη απογειώνεσαι.

Με την αγάπη λυτρώνεσαι.

Με την αγάπη δυναμώνεις.

Με την αγάπη ΖΕΙΣ!

Wednesday, February 20, 2008

Σήμερα, διέγραψα το αύριο για να προλάβει να μού έρθει ένα καινούργιο.
Σήμερα, απάτησα την ηθική μου για να καταστήσω ανήθικη την ανελευθερία μου.
Σήμερα, ξέγραψα από τις θύμησες του νου την κατάντια της άμυαλης νιότης μου.
Σήμερα, ξέφυγα από μένα για να συναντήσω εσένα μπας και αγαπήσει το παλιό μου εγώ.

Tuesday, February 19, 2008

From the time I became 40, I realised the power within me. It was like I was reborn in a more creative and more sophisticated era. As if I was abandoned by Nomades that could seek no more and new wings appeared on my shoulders, urging me to FLY in new skies and in new challenges!
WOW! FEELS GREAT! FEELS FREE! FEELS NEW AGAIN!

Monday, February 18, 2008

BON VIVEUR ΚΑΙ ΜΠΟΝΒΙΒΕΡΙΖΟΝΤΑΣ!