Friday, June 27, 2008

ΧΕΡΙΑ ΨΗΛΑ!

Υψώνω τα χέρια… Θέλω να φτάσω τον ουρανό της αγάπης σου και της γαλήνης που μόνον εσύ μπορείς να μου προσφέρεις!

Τεντώνω τα χέρια να φτάσω το υπέρτατο, μα το μόνο που μπορούν να αγγίξουν είναι την αύρα των δικών σου χεριών. Κι αυτά ακόμη, με ηρεμούν.

Τεντώνω τα χέρια να αγγίξω τον ήλιο, μα καταφέρνω μόνο να τσουρουφλίσω τα δάχτυλά μου με τη θέρμη σου. Κι αυτά ακόμη, με φωτίζουν.

Τα χέρια μου… Σαν δύο κεραίες που προσβλέπουν στην ένωση με σένα, με τον καθένα.

Τα χέρια μου… Σαν δύο αντένες που τεντώνουν για τη σύλληψη. Με όλα και με το άγνωστο.

Τα χέρια μου… Σαν δύο κανάλια που επικοινωνούν για την αντίληψη, με όλους, με τα εσφαλμένα, με τα ανορθόδοξα, με τα δυσνόητα, με τα απρόσμενα, με τα αυτονόητα, με τα χαμένα…

Τα χέρια μου… Σαν δύο μεγάλα πλοκάμια, απλώνουν να βρουν τις μεγάλες αλήθειες.

Τα χέρια μου… Σαν δύο μαγνήτες, ψάχνουν ζωή για να απομυζήσουν το μέλλον.

Τα χέρια μου… Η δύναμη της έκφρασης. Η αδυναμία της υποταγής μου. Τεντώνω τα χέρια για να με ακούσεις, να με νιώσεις, να με καθοδηγήσεις. Μπορείς;

No comments: